One shot Marcesca cz. 2 "Razem z osobą ci bliską możesz pokonać wszelkie trudności"

-Twoja kuzynka!? Jak ona tak może!? Nie wytrzymuję już. - Powiedział chłopak po czym gwałtownie wstał z krzesła i ruszył ku drzwiom.

-Marco, czekaj! - Powiedziała dziewczyna łapiąc go za rękę.

Bała się. Bała się, że kuzynka mu o niej nagada i go straci. Był pierwszą osobą od dłuższego czasu, która zwróciła na nią uwagę.

Lecz chłopak był szybszy. Zdenerwowany podbiegł do kuzynki dziewczyny.

-Co ty sobie wyobrażasz!? Jak możesz ją tak krzywdzić!? Kim ty w ogóle jesteś!?

-Ja? Oj, niemądry. Jestem Clara Saccaro. - Odpowiedziała brunetka, nie poznając chłopaka. W porę jednak się opamiętała.

Francesca odciągnęła Marco od kuzynki, gdy jej ręka dotknęła jego, poczuła falę ciepła. Szli tak przez dłuższą chwilę, nie odzywając się do siebie ani jednym słowem. W końcu on się odezwał.

-Czemu mnie odciągnęłaś od niej?

-Bo się... O ciebie... Bałam... - Wydukała i się zarumieniła.

Wyraźnie on uznał, że jest to dla niej trudny temat i nie pytał dalej, choć był w duchu szczęśliwy, sam nie wiedział, z jakiego powodu.

Doszli do mieszkania dziewczyny. On usiadł na brzegu jej łóżka, a w poszewce poduszki znalazł jasnoniebieski pamiętnik. Wiedział, że nie powinien zaglądać więc wyjął tylko jedną, wystającą kartkę. Widniały na niej słowa piosenki, którą ona dziś śpiewała. Popatrzał i wziął do ręki długopis. Dopisał ostatnią zwrotkę piosenki, wziął do ręki gitarę leżącą w kącie ciasnego pokoju. Zaczął grać. Nie wiedział, że za drzwiami obserwuje go dziewczyna, ciepło się uśmiechając. Weszła, gdy skończył. Zaproponował, aby przedstawiła tą piosenkę na przesłuchaniach do głównych ról n premierze. Nie chciała się zgodzić, lecz po jego namowach zrobiła to.

Następnego dnia byli razem w ich szkole. Dziewczyna czekała na przesłuchania. W końcu, wywołali ją. Miała już wchodzić, ale on złapał ją za rękę i pocałował w czoło. To też dodała jej otuchy. Zaśpiewała najlepiej jak mogła, cały czas o nim myśląc. Skończyła i usłyszała głośne brawa. Trochę później, razem z chłopakiem czekała na wyniki. Gdy dyrektor poprosił wszystkich startujących do niego, serce zaczęło jej szybciej bić. Musiała pokazać, że jest silna. Prawie nie słuchała dyrektora, zwróciła uwagę tylko na jego ostatnie słowo. Wybiegła cała w skowronkach i rzuciła się Marco na szyję. On zaczął ją okręcać wokół siebie. W końcu, postawił ją na ziemię, dzieliły ich milimetry. Postanowił zrobić pierwszy krok, uchylił jej podbródek. Patrzyli sobie w oczy, nie obchodziło ich to, że wszyscy się na nich gapią. Liczyła się tylko ich obecność. W końcu, on nachylił się nad nią i delikatnie pocałował. Nikt nie umiałby opisać radości, jaka w tym momencie ich przepełniała. Od tamtej pory zostali parą. Byli ze sobą szczęśliwi. Nieco później oboje przenieśli się do innej szkoły muzycznej, tam znaleźli wielu przyjaciół. On na zawsze zostawił ślad w jej pamięci, ona jest dla niego całym życiem. Pobrali się, zamieszkali ze sobą. Szczęśliwi, nierozłączni...

-------------------------

Jak wam się podoba?

Mam nadzieję, że nie zepsułam tego OS...

Dziękuję Gabi Tavelli i Kaśce*,* za

miłe rozmowy na GG:)

Ten OS jest dla was;*